Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2011/3299 Esas 2011/4522 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/3299
Karar No: 2011/4522
Karar Tarihi: 18.04.2011

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2011/3299 Esas 2011/4522 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, sahip olduğu bir bağımsız bölüme davalının haksız müdahale ettiğini belirterek el atmanın önlenmesini talep etmiştir. Davalı ise taşınmazı davacıdan haricen satın aldığını öne sürerek tapu iptal tescil istemiştir. Dairece, taraflar arasında ayrıca bir borç olup olmadığının tespit edilmesi gerektiği belirtilerek el atmanın önlenmesine karar verilmiştir. Ancak bu karar, 1940 tarihli bir İçtihadı Birleştirme Kararı’nın uygulanması gerektiği gözetilmeden verilmiştir. Mahkemece, Gayrimenkul Satış Sözleşmesi’nde belirlenen süre sonunda ödenmeyen tutarın TL karşılığının bankaların belirlediği değer üzerinden hesaplanarak davalı yararına hapis hakkı tanınması gerektiği ifade edilmiştir. Kararın temyiz eden tarafından reddi ve davacının temyiz itirazının kabulüyle HUMK’nın 428. Maddesi gereğince kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: HUMK’nın 428. Maddesi.

1. Hukuk Dairesi 2011/3299 E. , 2011/4522 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : KONYA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/12/2010
NUMARASI : 2010/354-2010/565
Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı, kayden maliki olduğu 2821 ada 247 parselde yer alan A blok 2 numaralı bağımsız bölüme davalının haksız olarak müdahale ettiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuş, birleştirilerek görülen davasında taşınmazı davacıdan haricen satın aldığını belirterek tapu iptal tescil istemiştir.
El atmanın önlenmesine, birleşen tapu iptal tescil davasının reddine ilişkin kararın, Dairece; “…taraflar arasında 18.01.2007 tarihinde düzenlenen “gayrimenkul satış sözleşmesi” başlığını taşıyan belge uyarınca davacının satış bedelinden kaynaklanan varsa bir borcu bunun saptanması suretiyle belirlenecek değer üzerinden davalı yararına hapis hakkı tanınmak suretiyle el atmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildir.” Gerekçesiyle bozulması üzerine, bozmaya uyularak hapis hakkı tanınmak suretiyle el atmanın önlenmesine karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, bağımsız bölüme el atmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, mahkemece hükmüne uyulan bozma kararı gereğince uyarlama neticesinde saptanan değer üzerinden davalı yararına hapis hakkı tanınması suretiyle davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hemen belirtilmelidir ki bozma kararında değinildiği üzere somut olayda 1940 tarih 2/77 sayılı İçtihadı Birleştirme kararının uygulanacağı tartışmasızdır.
Oysa mahkemece, dava tarihine kadar 18.01.2007 tarihli sözleşme hükümleri gözetilmek suretiyle harici satış değerinin belirlenmesi ve hüküm altına alınması gerekirken yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru olmadığı gibi dava tarihinden sonraki 2 yıllık sürenin de bu uyarlamaya dahil edilerek bedel belirlenmesi yoluna gidilmesi isabetsizdir
O halde mahkemece yapılacak iş; Gayrimenkul Satış Sözleşmesi adını taşıyan 18.01.2007 tarihli (tarafların imzasını içeren) belgede; “harici satışa ilişkin 10.000 Mark’ın peşin ödendiği, kalan 17.600 Euro’nun da sözleşmenin imzalanmasından itibaren 6 aylık süre içerisinde ödenmesi gerektiği, kararlaştırılan süre içinde ödenmemesi halinde peşin verilen 10.000 Alman Mark’ının TL karşılığının verileceğinin” taraflar arasında kararlaştırılmış olması nedeniyle anılan sözleşmede öngörülen 6 aylık sürenin bitimi tarihindeki 10.000 Alman Mark’ının, bankaların öngördüğü TL karşılığı belirlenerek, belirlenen bu değer üzerinden davalı yararına hapis hakkı tanınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir.
Öyleyse, davalının yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddine, davacının değinilen ve yerinde bulunan temyiz itirazının kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.04.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.