Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14560 Esas 2020/7481 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14560
Karar No: 2020/7481
Karar Tarihi: 02.07.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14560 Esas 2020/7481 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum olduğunu belirtti. Mala zarar verme suçuyla ilgili temyiz istemi, 62 17 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. maddesi gereği, doğrudan verilen adli para cezasına yönelik olduğundan reddedildi. Hırsızlık suçunun infaz aşamasında, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtildi. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onaylandı. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/14560 E. , 2020/7481 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 02/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.