Yargıtay - Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2011/3537 Esas 2011/4504 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/3537
Karar No: 2011/4504
Karar Tarihi: 18.4.2011

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2011/3537 Esas 2011/4504 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan davada, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi istenmiştir. Ancak davalının vasi huzuru ile görülmeyen davada, asile yapılan tebligat geçerli kabul edilerek temyiz isteğinin süreden reddine karar verilmiştir. Bu durumun kamu düzenini ilgilendirdiği ve dava ehliyetinin göz ardı edildiği gerekçesiyle karar düzeltme isteği kabul edilmiş, onama kararı ve ek karar ortadan kaldırılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri Humk'nun 38. ve 440., TMK'nun 9. ve devamı, ve Humk'nun 428. maddeleridir.

1. Hukuk Dairesi 2011/3537 E. , 2011/4504 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : KONYA 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 22/06/2009
NUMARASI : 2007/168-2009/254
Taraflar arasındaki davadan dolayı Konya 4. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 22.6.2009 gün ve 2007/168 esas, 2009/254 karar sayılı hükmün onanmasına ilişkin olan 22.3.2010 gün ve 404-3210 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davalı tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, mahkemece, kurulan hükmün davalı tarafından temyizi üzerine, ek karar ile temyiz isteğinin süreden reddine ilişkin olarak verilen kararın temyizi neticesinde ek kararın dairece onandığı görülmektedir.
Ancak, eksiğin tamamlatılması yoluyla getirtilen belgelerden dava açıldığı ve karar verildiği tarihte davalının Konya 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 1984/188 E. 1984/661 K. Sayılı kararıyla vesayet altında olduğu, kararında vasiye değil kısıtlıya tebliğ edildiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere; mümeyyiz (sezgin) ve reşit (ergin) olup, mahcur (kısıtlı) bulunmayan her gerçek kişi tam dava ehliyetine sahiptir. Ancak, mümeyyiz küçük ve mahcurlar kural olarak dava ehliyetine sahip değillerdir. Bu nedenle, yasal temsilcileri tarafından temsil edilirler. (HUMK.38.md. TMK’nun 9. ve devamı maddeleri)
Hal böyle olunca, davanın vasi huzuru ile görülüp sonuçlandırılması gerekirken, bu yönün gözardı edilmesi doğru olmadığı gibi, asile yapılan tebligat geçerli kabul edilerek temyiz isteğinin süreden reddine karar verilmiş olması da isabetsizdir. Bu yön, kamu düzenini ilgilendirdiğinden re"sen gözetileceği de kuşkusuzdur.
Anılan hususlar, bu kez yapılan incelemeyle anlaşıldığından davalının, karar düzeltme isteğinin HUMK’nun 440 maddesi gereğince kabulüne, dairenin 22.03.2010 tarih, 2010/404 Esas, 2010/3210 Karar sayılı onama kararının ve Konya 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 15.12.2009 tarih 2007/168 E.2009/254 K. Sayılı Ek kararının Ortadan Kaldırılmasına, Mahkemenin 22.06.2009 tarih, 2007/168 Esas, 2009/254 Karar sayılı kararının açıklanan nedenlerden ötürü, HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 18.4.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.