Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/16 Esas 2020/4998 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16
Karar No: 2020/4998
Karar Tarihi: 24.09.2920

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/16 Esas 2020/4998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın sahte fatura düzenlediği iddiasını kabul ederek, vergi suçu ve tekniği raporlarındaki delillere dayanarak suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşmış ve sanığı mahkum etmiştir. Mahkeme ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesini iptal eden kararına göre cezanın kanun takdir sınırında uygulandığına karar vermiştir. Sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ve hükümler ONANMIŞTIR.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, hırsızlık, nitelikli hırsızlık, yağma, dolandırıcılık, sahtecilik gibi suçlarda mağdurun şikayeti üzerine dava açılabilmesini düzenler.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi, tebligatın adresinde bulunan kişiye yapıldığını varsayarak, tebligat yapılmadan önce usulüne uygun tebligatın yapılmaması durumunda tebligatın geçerli sayılmayacağını belirtir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 217. maddesi, delillerin değerlendirilerek vicdani kanaate dayanılarak karar verilmesini düzenler.

11. Ceza Dairesi 2019/16 E. , 2020/4998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet
Ek Karar: Temyiz isteminin reddi

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın, sorgusunda bildirdiği adresine yapılan tebligatın iadesi üzerine, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak bu adrese daha önceden usulüne uygun herhangi bir tebligat yapılmadığından sanığın hükmü öğrenme ile yasal süresi içinde temyiz ettiği kabul edilerek; Mahkemenin temyiz isteminin reddine dair ek kararları kaldırılarak yapılan incelemede:
Sanığın 2011, 2012 ve 2013 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddia ve kabul olunan olayda; vergi suçu ve tekniği raporları ekinde yeralan yoklama fişinde sanığın imzasının bulunduğu, şirketi sanığın kurduğu ve yetkilisi olduğu, dosya içeriği savunmalar ve temyiz dilekçesinden, sanığın şirkette çalıştığının anlaşılması karşısında 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre deliller değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’niı 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında; gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanun takdir sınırında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümlerde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükümlerin ONANMASINA, 24.09.2920 tarihinde oy birliği ile karar verildi.