MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekilinin, yerel mahkeme hükmünü duruşma talepli olarak temyiz etmiş ise de, suçun vasfı ve cezanın miktarına göre, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanun’un 318. maddesi gereğince duruşma isteminin reddi ile yapılan incelemede,
Sanık ...’in, katılan .... Sigorta ve ....Şti’nin acentesi olduğu, şirketteki görevinden 07.12.2009 tarihinde istifa ederek başka bir şirket adına acentelik yapmaya başladığı, istifa ettiği tarih itibariyle katılan şirket adına tahsil ettiği 80.924,04 TL sigorta primlerini şirket hesabına yatırmayarak kendisine mal edindiği, ayrıca sanık ...’in aynı şirkette çalışan sıfatını kullanarak, katılan şirketin cari hesabında borçlu görülen müşterilerden tahsil ettiği paraları şirkete teslim etmeyerek kendisine mal edindiği, bu şekilde sanıkların üzerlerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işledikleri iddia edilen olayda;
Sanık hakkında soruşturma aşamasında alınan 06.08.2010 tarihli bilirkişi raporunda sanık ..."in 63.674,94 TL"yi uhdesinde tuttuğunun belirtildiği halde, sanık tarafından dosyaya sunulan 18.03.2011 tarihli bilirkişi raporunda ise bu sefer sanık ..."in katılan şirketten 17.342,06 TL alacaklı olduğunun bildirildiği, raporlar arasında çelişki bulunması nedeniyle mahkemece aldırılan 14.10.2011 tarihli 3 kişilik bilirkişi raporunda ise katılanın 1.sınıf tacir olması sebebiyle şube kayıtlarını ibraz etmesi halinde bir görüş bildirilmesinin mümkün olabileceğinin belirtildiği halde mahkemece bu eksiklikler giderilmeden karar verildiğinin anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti açısından, öncelikle 14.10.2011 tarihli bilirkişi raporunda bahsi geçen eksiklikler ikmal edilip yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılarak rapor alınması, taraflar arasında açılmış bulunan alacak davası olup olmadığının araştırılması, varsa celp edilip incelenmesi ve ayrıca sanık ... tarafından 14.09.2011 tarihli celsede ibraz edilen dekontun soruşturmanın başladığı (30.03.2010) tarihinden sonraki bir dönem olan 26.04.2010 tarihli olduğu nazara alınıp sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.