5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/2375 Esas 2021/6248 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2375
Karar No: 2021/6248
Karar Tarihi: 20.05.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/2375 Esas 2021/6248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçuyla yargılandığı davada, yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçesiyle hükmü bozmuştur. Ayrıca, sanığın yararına olan yeni yasa düzenlemelerinin yasal koşullarının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtmiştir. Kararda, ilgili kanun maddeleri olarak 5607 sayılı Kanunun 3/22. ve 5/2. maddeleri, 7242 sayılı Kanunun 61. ve 63. maddeleri, ve geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/1. madde ve 32. maddeleri yer almaktadır.

7. Ceza Dairesi 2021/2375 E. , 2021/6248 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
04.12.2015 tarihli gıyabi ek kararın, sanık ..."e tebliğine ilişkin tebligat parçasında “aynı konutta yaşayan ... ..."a tebliğ edildi” ifadesinin yazılı olduğu, sanığın adreste bulunmama sebebi, tebligatı teslim alan şahsın sanıkla yakınlık derecesi belirtilmediğinden, sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu, ayrıca yokluğunda verilen asıl kararın sanığa 26.08.2015 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1.maddesi uyarınca kapıya yapıştırılmak suretiyle muhtara tebliğ edildiği, ancak en yakın komşularından birine haber verildiğine dair bilginin olmadığı anlaşılmakla; aynı Kanunun 32. maddesine göre, usulsüz tebliği öğrenme üzerine süresinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine ilişkin 04.12.2015 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek hükmün esasına yönelik yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.