Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/1826 Esas 2022/139 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2017 tarih ve 2016/199 - 2017/63 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma, örgüte üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri, TCK’nın 204/1, 53, 58/6-7 ve TCK'nın 267/1, 269/1, 53, 58/6-7. maddeleri uyarınca mahkûmiyet,
Sanık ... hakkında; TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK'nın 53, 58, 63 maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I. Sanık ... Çelik hakkında;
1) Silahlı terör örgütüne üye olma suçu yönünden yapılan incelemede;
Dairenin (16. C.D) 07.05.2018 tarih 147-1519 sayılı ilamı ile onanıp kesinleşen hükme ilişkin sanık tarafından yapılan başvurunun temyiz kabiliyeti bulunmadığından dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Resmi belgede sahtecilik ve başkasının kimlik bilgilerini kullanmak suçları yönünden yapılan incelemede;
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kesin olarak verdiği kararın, suçların nev'i ile verilen cezaların tür ve süresine göre 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile değişik CMK'nın 286. maddesi gereğince temyiz edilemez nitelikte olduğu anlaşıldığından; bu suçlar yönünden sanığın temyiz istemlerinin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
II. Sanık ... hakkında;
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK'tan (madde 305) da farklı şekilde, re'sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F. Yenisey - A. Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C. Şahin - N. Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey - A. Nugoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No: 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No: 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanığın 26.05.2017 tarihinde kesinleşen hükmü temyizin yöntemine ilişkin özel bir düzenleme öngörmeyen 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince 28.10.2019 tarihinde gerekçe göstermeden temyiz ettiği, sanık müdafinin ise usulüne uygun gerekçe içermeyen temyiz dilekçesini 29.10.2019 tarihinde sunduğu anlaşılmakla; temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.