Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/19495 Esas 2015/4139 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-

Davacı dilekçesinde; 13.07.2010 tarihinde yaya olarak yolu karşıdan karşıya geçmekte iken davalının kullandığı ... plakalı aracın kendisine çarpması nedeniyle yaralandığını, meydana gelen olay nedeniyle maddi ve manevi zarara uğradığını, sürekli hastaneye kızının aracı ile gittiğini ve benzin gideri oluştuğunu, ilaç masraflarını da kendisinin karşıladığını, emekli maaşı yetmediği için kazadan önce günlük bulduğu işlerde çalışıp para kazanmakta iken kazadan sonra artık çalışmadığını beyanla ıslah ile birlikte 6.456,75-TL maddi tazminatın, 10.000,00-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili dilekçesinde; müvekkilinin kazada kusurunun olmadığını, davacının çalıştığı iddiasının doğru olmadığını, zira davacının emekli ve 68 yaşında olduğunu, davacının maddi ve manevi tazminatla ilgili iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davacının sigortalı olduğunu, tedavi ve ilaç giderlerinin sigortaca karşılandığını beyanla, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 6.456,75-TL maddi tazminatın, 3.000,00-TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle, oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nın 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 484,49 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 11.03.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.