MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davası hakkında Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen davanın kısmen kabulüne yönelik, 2014/751 Esas ve 2017/98 Karar sayılı ve ve 29.03.2017 tarihli hükme karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması sonucunda Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından verilen davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında 27.10.2010 tarihli “... Bayilik Sözleşmesi" ve protokol akdedildiğini ve 24.09.2012 tarihli protokol ile ...,... Bayilik Sözleşmesi kapsamında bayilik ilişkisi kurulduğunu, sözleşmenin davalı şirket tarafından feshedilmesi üzerine davacı şirketin 27.10.2010 tarihli protokolün 11. maddesine ve 24.09.2012 tarihli protokolün 12. maddesine istinaden, 31.12.2013 tarihli 46.940.78TL bedelli fiyat farkı faturası keserek, davalı borçlu aleyhine, 05.06.2014 tarihinde, Elbistan İcra Müdürlüğü"nün 2014/2128 esas sayılı dosyası ile takip başlattığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu, ayrıca 12.06.2014 tarihli dilekçe ile Elbistan İcra Hukuk Mahkemesine başvurduğunu Elbistan İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2014/81-103 sayılı ve 16.07.2014 tarihli kararı ile ödeme emrinin iptaline karar verildiğini ve kararın kesinleştiğini ileri sürerek borçlunun itirazının iptaline, icra takibinin devamına, %20’den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalı şirketin davacı tarafa borcunun bulunmadığını savunarak davanın reddine, %20’den aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında 27.10.2010 tarihli oto gaz bayilik sözleşmesi ve protokol yapıldığı, dosyaya feshe ilişkin delil sunulmadığı ancak davalı tarafın cevap dilekçesinde sözleşmenin fesih edildiğinin belirtildiği, davacı tarafın 3167.37 TL cari bakiye alacağı ve 46.940,78 TL fiyat farkı fatura alacağını talep ettiği, davacının fiyat farkı faturasının dayanağını ispat edemediği, ancak davacının 3.167,37 TL cari hesap alacağının olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükme karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, taraflar arasında fiyat farkı alınacağına dair yazılı sözleşme olduğunun, davacının daha önce davalıya fiyat farkı faturası kestiği ve taraflar arasında fiyat farkı ödeneceğine ilişkin teamül oluştuğunun ispatlanamamasına göre mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın maddi hukuka ve muhakeme hukukuna uygun olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 2017/1135 esas ve 2017/1499 karar sayılı ve 28.12.2017 tarihli hükmün ONANMASINA, dosyanın Elbistan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’ne gönderilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 05/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.