Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/7082 Esas 2013/8355 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında ... Köyü 117 ada 2 ve 182 ada 3 sayılı parseller sırayla 11516,25 m² ve 6616,54 m² yüzölçümündeki taşınmazlar, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı adına meyve bahçesi vasfıyla tesbit edilmiştir. Davacı Hazine, davalının zilyetlikle mülk edinme koşullarının oluşmadığı iddiasıyla ayrı ayrı dava açmıştır. Mahkemece, yargılama aşamasında ayrı ayrı açılan davaları birleştirilmiştir. Yargılama sırasında Orman Yönetimi 182 ada 3 sayılı parselin orman olduğu iddiasıyla davaya asli müdahil olarak katılmıştır. Mahkemece, Hazinenin açtığı davanın reddine, katılan Orman Yönetiminin açtığı davanın kabulü ile 182 ada 3 parselin kadastro tesbitinin iptali ile taşınmazın orman vasfı ile Hazine adına tesbit ve tapuya tesciline, 117 ada 2 parselin tesbit gibi tesbit maliki adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm, davacı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre orman sınırlandırılması yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli 182 ada 3 parsel sayılı taşınmazın orman sayılan yerlerden, 117 ada 2 parsel sayılı taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen davalı gerçek kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 24/09/2013 günü oy birliği ile karar verildi.