Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/15504 Esas 2022/95 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.04.2021 tarih ve 2020/212 - 2021/112 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanığın TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
TCK'nın 58/9. maddesi bir ceza değil, cezaya bağlı olarak uygulanacak infaz rejimi ile ilgili bir kurum olup uygulanmaması kazanılmış hak oluşturmayacağından sanık hakkında anılan maddenin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içerisinde bulunan ve hükme esas alınan 208760 ID numaralı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının Roster kayıtlarının incelenmesinde; söz konusu ID numarasını ekleyen şahısların ID’yi “..., ... Reis ve ... R.” olarak kaydetmiş olmaları, yine etkin pişmanlıktan faydalanan ve dosya kapsamında da talimatla dinlenen başka dosya şüphelisi ...’in beyanında “sanık ...’in üstü olarak ... adında birinden bahsetmesi” nazara alındığında; 208760 ID numaralı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının sanığa ait olduğu tam olarak belirlenememişse de, dosya kapsamındaki diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olduğu anlaşılmakla bu husus sonuca etkili görülmemiştir.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.