Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23508 Esas 2014/16518 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23508
Karar No: 2014/16518
Karar Tarihi: 03.07.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23508 Esas 2014/16518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Hapis cezasında indirim yapılmış ancak uygulama hatası sonucu ceza yanlış tayin edilmiştir. Bu hata nedeniyle hüküm bozulmuş fakat yeniden yargılamayı gerektirmediği için, hüküm fıkrasının bir kısmı çıkarılarak düzenlenmiştir. TCK'nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/6, 53/1-3, 63. maddeleri uyarınca mahkum edilmiş olup, taksirli suçlarda TCK’nın 53/1-3. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği anlaşılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Yukarıdaki hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2013/23508 E. , 2014/16518 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/6, 53/1-3, 63. maddeleri uyarınca mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasından, TCK"nın 62 maddesi nedeniyle indirim yapılırken, hapis cezasının 2 yıl 2 ay 20 gün yerine 1 yıl 14 ay 20 gün olarak eksik tayini uygulama hatası olup aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ve bilinçli taksirin uygulanma koşulunun bulunmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1-3. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (1-F.) bendinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.