Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3438 Esas 2020/5324 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3438
Karar No: 2020/5324

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3438 Esas 2020/5324 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bu karar, bir boşanma davasıyla ilgilidir. Davalı tarafın tazminat talepleri reddedilirken, iştirak nafaka miktarı, velayet ve tazminat talepleri reddedilmiştir. Karar, temyize konu edilen tazminat taleplerinin reddedilmesine yöneliktir ve davalı erkeğin temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Diğer temyiz itirazları ise hükme uygun bulunmuş ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, Türk Medeni Kanunu'nun boşanma ve tazminat hükümleri uygulanmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2020/3438 E. , 2020/5324 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından kusur belirlemesi kadın yararına hükmedilen tazminatlar, iştirak nafaka miktarı, velayet ve tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin tazminat taleplerinin reddi yönünden yapılan incelemede;
İlk derece mahkemesince verilen karar sonrasında erkek tarafından tazminataların miktarları, tedbiren kaldırılan evin tahsis kararı, aracın kullanıma izen kararı yönlerinden istinaf edilmiş, reddedilen tazminat talepleri yönünden istinaf talebinde bulunulmamıştır. Öyleyse, ilgili bölge adliye mahkemesi kararının tarafların istinaf talebi hakkında esastan ret kararı verdiği de dikkate alındığında, davalı erkek tazminat taleplerinin reddine yönelik kararı artık temyize konu edemez. Açıklanan sebeple, davalı erkeğin tazminat talebi yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı erkeğin tazminat talebine yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 04.11.2020 (Çrş.)