Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/5781 Esas 2014/13847 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/12/2013
NUMARASI : 2005/609-2013/982

Dosya kapsamından; 19.12.2003 tarihli iş kazısı nedeniyle açılan tazminat davasında husumetin Ulus ve Reel Grup Yapı Adi Ortaklığına yöneltildiği, bu adi ortaklığı oluşturan şirketlerin Ulus İnş.Tic.San.Ltd.Şti ve R.G. İnş.Taah.San. ve Tic.A.Ş olduğu, 30.12.2013 tarihli gıyabi hükmün U.ve R.G. Yapı Adi Ortaklığı adına Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre “Ç. E. Blv.No:54/7 Balgat/Ank.” adresine tebliğ edildiği, ayrıca davacının maluliyet raporunda 01.02.2009 tarihinde kontrolünün gerektiği anlaşılmaktadır.
Adi ortaklıkların tüzel kişiliği bulunmaz, bu nedenle 30.12.2013 tarihli gıyabi hükmün U.ve R.G.Yapı Adi Ortaklığını oluşturan Ulus İnş.Tic.San.Ltd.Şti ile R.G.İnş.Taah.San. ve Tic.A.Ş"ne ayrı ayrı tebliğ edilmemesi durumunda ortada usulünce yapılmış tebliğden bahsetme imkanı olmadığı gibi ayrıca davacı sigortalının maluliyet raporunda 01.02.2009 tarihinde kontrol kaydının olmasına göre kesinleşmiş bir maluliyetten söz etme imkanı da bulunmamaktadır.
Bunun yanında; 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı H.M.K."nın 321.maddesinin 2.fıkrasına göre; kararın tefhimi için hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanamadığı ve bu nedenle zorunlu olarak hüküm özetinin tefhim edildiği hallerde, gerekçeli kararın en geç bir ay içinde yazılarak tebliğe çıkartılması gerekir. Bu hüküm doğrultusunda, hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte tefhim edilmediği hallerde gerekçeli kararın taraflara tebliği zorunludur (Anayasa Mahkemesi Başkanlığı’nın (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru sayılı kararı da aynı yöndedir).
Mahkemece, taraflara tefhim edilen kısa kararda (hüküm özeti) hükmün tüm unsurları yer almakla birlikte kararın gerekçesinin tefhim edilememesi halinde temyiz süresi gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlar. Ancak, hüküm tüm unsurları ve gerekçesi ile birlikte tefhim edilmiş ise artık hükmün H.M.K.’nın 321/2 maddesine göre usulüne uygun ve eksiksiz bir biçimde tefhim edildiği kabul edilir ve temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren başlar. 5521 sayılı Kanun‘un 8.maddesinde yer alan ve temyiz süresinin başlangıcına esas alınan tefhim kavramının "hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal" olarak anlaşılması zorunludur.
Tarafların, gerekçeli karar tebliğ edilmeden önce, temyiz süre tutum dilekçesi veye gerekçeli temyiz dilekçesi sunmak suretiyle kararı temyiz ettikleri hallerde, kararın gerekçesini dikkate alarak yeni temyiz gerekçelerine dayanması mümkün olduğundan, gerekçeli kararın taraflara tebliği gerekir.
Davanın tümden kabul veya tümden reddedildiği hallerde, reddedilen bir talebi bulunmadığından davacının veya davacı yararına kurulan bir hüküm bulunmadığından davalının kararı temyizde ilke olarak hukuki yararı bulunmadığı kabul edilmekte ise de tarafların kararın gerekçesini temyiz etme hakları bulunduğundan gerekçeli karar taraflara tebliğ edilmelidir.
Öte yandan 6100 sayılı H.M.K."nın Geçici 3.maddesi yollamasıyla temyize ilişkin hükümleri uygulanmakta olan 1086 sayılı H.U.M.K.’nın 433.maddesinin 2.fıkrasına göre İş Mahkemesinde katılma yoluyla temyiz mümkün olup gerekçeli temyiz dilekçesinin (veya sunulmadığı takdirde kısa temyiz dilekçesinin) kararı temyiz etmeyen karşı tarafa tebliği zorunludur. Taraflar, temyiz dilekçesinin tebliğinden sonra süresinde temyiz talebinde bulunabilirler.
Ne var ki, davanın tümden kabulü veya tümden reddi halinde karar yararına olan ve bu nedenle ilke olarak kararı temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığı kabul edilen taraf, gerekçeli karar tebliğine rağmen kararı temyiz etmediği takdirde temyiz dilekçesinin bu tarafa tebliğine gerek yoktur.
Gerekçeli karar taraflara tebliğ edilmiş ve taraflar temyiz haklarını kullanmışlarsa; temyiz dilekçesinin diğer tarafa tebliğine veya katılma yoluyla temyiz dilekçesinin karşı tarafa tebliğine gerek yoktur.
SONUÇ: Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda;
1-30.12.2013 tarihli gıyabi hüküm ile hükmü temyiz eden davacı tarafından dosyaya sunulan temyiz dilekçesinin, H.U.M.K."nın 433. maddesi gereğince U. İnş.Tic.San.Ltd.Şti ile R.G. İnş.Taah.San. ve Tic.A.Ş"ne ayrı ayrı yöntemince tebliğ edilerek, yasada öngörülen süre geçtikten ve gerektiğinde H.U.M.K."nın 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere,
2- Davacının maluliyet oranında 01.02.2009 tarihli kontrol sonrasında bir değişiklik olup olmadığı, var ise kesinleşmiş maluliyet oranına dair kayıtların SGK Başkanlığından temin edilerek gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 16/06/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.