İbadet olunan yerde bulunan eşya hakkında hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/18507 Esas 2012/991 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/18507
Karar No: 2012/991
Karar Tarihi: 18.01.2012

İbadet olunan yerde bulunan eşya hakkında hırsızlık - ibadethanelere zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/18507 Esas 2012/991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın ibadet yerinde bulunan eşyaları çalma ve ibadethanelere zarar verme suçundan mahkum olduğunu belirterek, temyiz itirazlarını reddetti. Ancak, sanığın cezasının infazı sırasında TCK'nın 53/1 maddesi gereği kendi alt soyu üzerindeki haklarından yoksun bırakılması gerektiğini gözetmeyen mahkeme, hükmü bozdu. Sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki haklarından mahrum bırakılması, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: TCK 153/1, TCK 152/1-a, TCK 53/1, TCK 53/3.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/18507 E. , 2012/991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İbadet olunan yerde bulunan eşya hakkında hırsızlık, ibadethanelere zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın tekerrüre esas sabıkaları bulunduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından, diğer taraftan sanığın "mala zarar verme" suçunun ibadethaneye yönelik işlenmesi karşısında sanık hakkında TCK"nın 153/1. maddesi yerine 152/1-a. maddesinden hüküm kurulması ise temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi nedeniyle sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,18.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.