Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2233 Esas 2012/962 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/2233
Karar No: 2012/962
Karar Tarihi: 18.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2233 Esas 2012/962 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini kabul etti. Ancak, sanığın camı elle kırdığına dair bilirkişi raporuna dayanarak suçun niteliği konusunda değerlendirme yapılmasını eleştirdi. Ayrıca, sanığın eylemi hem hırsızlık suçunu hem de geceleyin işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğunu belirtti. Müştekilerin şikayetçi olmaları nedeniyle, mala zarar verme suçları ile ilgili olarak uzlaşma hükümlerinin de değerlendirilmesi gerektiğini ve kanun maddelerinin karşılaştırılması yapılması gerektiğini vurguladı. Bu nedenlerle, hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu - 141, 142, 116/2-4, 151/1, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu - 9/3, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu - 493/1, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu - 253, 254.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/2233 E. , 2012/962 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın camı eliyle vurup kırdığının anlaşılması karşısında, elle kırılabilen camın ne suretle sağlam ve muhkem olduğu tartışılmadan, uzman olmayan bilirkişi raporuna dayanılarak suçun niteliği konusunda değerlendirilme yapılması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesindeki suçun eğelerinin farklı olduğu, sanığın eyleminin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasanın 116/2-4 ve 151/1 maddesindeki geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu, müştekilerin şikayetçi olmaları nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca mala zarar verme suçları ile ilgili olarak uzlaşma hükümlerinin de değerlendirilmesi ve 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi uyarınca, sanık yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, denetime olanak sağlayacak biçimde ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması, sanığın yararına olan kanunun tespiti ile, sonucuna göre lehe olan yasanın belirlenmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet Savcısının müdafisinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 18.01.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.