MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali ve Tescil

... ile Hazine, ... ve ... aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kabulüne dair ... Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 15.03.2010 gün ve 2386/765 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, dava dilekçesinde; mevkii ve sınırlarını açıkladığı davacıya ait 173 ada 31 sayılı parselin bitişiğinde bulunan ve paftada yol olarak bırakılan taşınmazın vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Hazine vekili, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Davalılardan Süleymanlı Köyü Tüzel Kişiliğini temsilen köy muntarı ile davalı gerçek şahıs ... aynı şekilde davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, teknik bilirkişi ..."ın dosyaya sunduğu 19.02.2010 tarihli rapor ve krokisinde A harfiyle göserilen 118.57 m2 yüzölçümlü taşınmaz hakkındaki davanın kabulü ile davacı adına tapuya kayıt ve tesciline, 173 ada 31 sayılı parsel üzerinde bulunan bina ile ilgili davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kazanmayı sağlayan zilyetlik hukuki sebebine dayalı olarak TMK.nun 713/1 ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddesi gereğince açılan tescil isteğine ilişkindir.
Davacı adına tapuda kayıtlı bulunan 173 ada 31 sayılı parselin tespiti 20.11.2007 tarihinde yapıldığına göre, dava konusu ve paftasında yol olarak bırakılan taşınmazın da aynı tarihte paftasında yol olarak bırakıldığının kabulü gerekir. Dava 30.05.2008 tarihinde açılmış olup, Daire uygulaması gereğince eldeki davanın makul süre içerisinde açıldığının da kabulü gerekmektedir. Yapılan keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanık beyanlarıyla, dosyadaki bilgi ve belgeler orijinal pafta ile teknik bilirkişinin raporundaki açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde, krokide kırmızıya taralı 118.57 m2"lik taşınmaz; her ne kadar paftasında yol olarak bırakılmış ise de, davacının 173 ada 31 sayılı parselde bulunan evi avlusuyla birlikte kullandığı, öteden beri onun zilyet ve tasarrufunda olduğu, kadim yol niteliğinde bulunmadığı dosya kapsamıyla sabit görüldüğünden Hazine vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazları yerinde bulunmamaktadır.
Davalı Hazine vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince; davacı 07.08.2009 havale tarihli ıslah dilekçesiyle, kendisine ait 173 ada 31 parsel üzerinde bulunan kagir evin cins değişikliği yapılmak suretiyle tapu kaydına işletilmesine karar verilmesini istemiş, mahkemece yapılan yargılama sonunda bu isteğin reddine karar verilmiştir. Hazine vekili, reddedilen bu istekle ilgili olarak Hazine yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmü temyiz etmiştir. Davacı dava dilekçesinde; sadece paftasında yol olarak bırakılan taşınmazın adına tesciline karar verilmesini istemiştir. 173 ada 31 sayılı parsel üzerinde bulunan kagir ev nedeniyle cins değişikliği yapılması ve bunun tapuya işlenmesi için yöntemine uygun bir biçimde harcı yatırılmak suretiyle açılmış dava ve isteği bulunmamaktadır. Esas davada istek konusunda değişiklik yapılmadan ayrı bir davanın konusu olması gereken bu isteğin ıslah yoluyla ileri sürülmesi ve dava konusu yapılması usul hükümlerine uygun düşmemektedir. Belirtilen konu ile ilgili olarak yöntemine uygun bir biçimde açılmış bir dava olmadığından, bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, reddine karar verilmiş bulunması hiç şüphesiz doğru değildir. Olmayan bir davanın reddi nedeniyle vekalet ücreti taktirine de gerek bulunmamaktadır. Hazinenin bu yöne ilişkin temyiz itirazları da yerinde değildir.
Davalı Hazine vekilinin işin esasına ve vekalet ücretine yönelik yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan yerel mahkeme hükmünün ONANMASINA ve 2588 sayılı Kanunla eklenen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca Hazineden harç alınmasına mahal olmadığına 27.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.