Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11442 Esas 2021/4734 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11442
Karar No: 2021/4734
Karar Tarihi: 08.06.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11442 Esas 2021/4734 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında, katılan sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü verilmiştir. Karar temyiz edilmiş ve incelenerek, TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereği mahkumiyet hükmü kesinleşmiştir. Ayrıca, katılan sanıklar hakkında TCK'nın 89/1, 62, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereği mahkumiyet hükmü verilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi tarafından yayınlanan hükümlerin uygulanması ve sanıklar hakkında verilen adli para cezaları belirtilmiştir. Kararda, ayrıca, katılan sanıkların savunma haklarının kısıtlanması nedeniyle mahkumiyet hükmünün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 89/1, 52/2-4, 53/6 ve 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/11442 E. , 2021/4734 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet (katılan sanık ... hakkında)
TCK"nın 89/1, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet (katılan sanık ... hakkında)

Taksirle yaralama suçundan katılan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, katılan sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
(I)Katılan sanık ..."nin mahkumiyetine ilişkin yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 Karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar, 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan 15.03.2016 tarihinde verilen 1500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından katılan sanık ... müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
(II)Katılan sanık ..."in mahkumiyetine ilişkin yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Duruşmadan bağışık tutulmaya yönelik bir talebi bulunmayan katılan sanık ..."in, talimat mahkemesince alınan beyanı sırasında, ifadesini esas mahkemesi huzurunda vermek isteyip istemediği sorulmadan, sanığın, CMK"nın 196/2. maddesine aykırı şekilde yapılan sorgusuna dayalı olarak yokluğunda mahkumiyet kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, katılan sanık ... müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 08/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.