Kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 151/1, 29 (2 kez), 62 (2 kez) ve 52/2. (2 kez) maddeleri uyarınca 2 kez 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun’un 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair ÜNYE 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/10/2020 tarihli ve 2020/41 esas, 2020/289 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25/05/2021 gün ve 94660652-105-52-4581-2021-Kyb gün ve sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/06/2021 gün ve 2021/74077 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-) Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09/01/2020 tarihli ve 2019/13440 esas, 2020/445 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mala zarar verme suçu için 5237 sayılı Kanun"un 151. maddesinde öngörülen hapis cezasının basit yaralama suçuna göre üst sınır yönünden daha ağır olduğu gözetilerek yapılan incelemede; adı geçen sanığın müşteki ..."ın yüzüne yumruk vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralanmasına ve gözlüğünün kırılmasına sebep olduğu somut olayda, bir fiil ile kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarının birlikte oluşması nedeniyle, 5237 sayılı Kanun"un 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralı gereğince sanığın bunlardan en ağır cezayı gerektiren ve meydana gelen suçların en ağırı olan mala zarar verme suçundan cezalandırılması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, ayrıca kasten yaralama suçundan da hüküm kurulmasında,
2-) Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 26/06/2019 tarihli ve 2019/29870 esas, 2019/10061 sayılı ve Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 14/01/2020 tarihli ve 2019/13304 esas, 2020/496 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında adlî para cezasına hükmedilmesi karşısında anılan Kanun"un 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde,
3-) 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/1. maddesindeki "Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanır. Bunun için cezanın infaz edilmiş olması gerekmez." şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun"un 58/3. maddesindeki "Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur" şeklindeki düzenleme nazara alındığında, sanığın adlî sicil kaydında yer alan Mudanya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/02/2016 tarihli ve 2015/544 esas, 2016/130 sayılı ilâmının tekerrüre esas teşkil ettiği gözetilerek, anılan Kanun"un 151/1. maddesi uyarınca hüküm kurulurken hapis cezasının seçilmesi gerektiğinin dikkate alınmamasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ...’ın katılan ...’ın yüzüne yumruk vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralanmasına ve gözlüğünün kırılmasına sebep olduğu olayda; sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda sanığın, mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 29, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 TL adli para cezası ile kasten yaralama suçundan ise aynı Kanun’un 86/2, 29, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima hükümleri gereğince en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı sanık hakkında hüküm verilmesi gerektiği ve buna göre de sanığın yalnızca anılan Kanun’un 151/1. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren mala zarar verme suçundan cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde iki ayrı suçtan mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hükmedilen sonuç cezanın yalnızca adli para cezası olması nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
3- Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 58/3. maddesi gereğince, seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilerek temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden temel cezanın adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması nedenleriyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, sanık hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçları ile ilgili olarak (ÜNYE) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen, 08/10/2020 tarihli ve 2020/41 E., 2020/2889 K. sayılı hükümlerin, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 3 no’lu bozma sebebi yönünden aynı maddenin 4. fıkra (c) bendi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak üzere hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmesine, verilen kararın niteliğine göre 2 no’lu kanun yararına bozma isteminin kasten yaralama suçuyla ilgili kısmı hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 29/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.