Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/13113 Esas 2012/931 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/13113
Karar No: 2012/931
Karar Tarihi: 18.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/13113 Esas 2012/931 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında, hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın temyiz edildiği belirtiliyor. Dosya incelendikten sonra, sanık hakkında açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılıyor. Sanığın hükümlülüğünün yasal sonucu olduğu ve infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtiliyor. Sanığın cezasının, TCY'nın 145. maddesi gereğince indirilmesi kararı verilmiş ancak bu indirimde teşebbüs halinde kalmış suçların dikkate alınmaması gerektiği anlatılmış. Temyiz itirazları reddedilerek, hükmün onanması kararı verilmiştir.
5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi, haklardan yoksun kılınma kararı olmadığı sürece hükümlülüğün yasal sonucu olduğunu ve infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğini belirtmektedir. TCY'nın 145. maddesi ise, \"malın değerinin azlığı\" kavramına indirim sağlamaktadır. Ancak daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma durumunda, sanığın kişiliği ve olayın özelliği değerlendirilerek indirim yapılabilir ve teşebbüs halinde kalmış suçlarda bu indirim yapılmamalıdır.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/13113 E. , 2012/931 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, 5237 sayılı TCY.nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCY’nın 522. maddesindeki “hafif “ ve “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığı”nın 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun; daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma durumunda olayın özelliği ve sanığın kişiliği de değerlendirilerek, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği ayrıca teşebbüs halinde kalmış suçlarda uygulanamayacağı gözetilmeden TCY’nın 145.maddesi gereğince sanığın cezasından indirim yapılması; karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."nın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.