Esas No: 2022/1916
Karar No: 2022/13880
Karar Tarihi: 10.10.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/1916 Esas 2022/13880 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dolayı mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Tekerrüre esas alınan ilamda, dolandırıcılık suçu işlendiği ve bu suçun 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrasıyla uzlaştırma kapsamına alındığı ifade edilmiştir. Uyarlama yargılaması yapılmadığı için tekerrür hükümlerinin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. CMK'nın 251/1. maddesi ikinci cümlesine göre, duruşma gününün belirlenmesinden sonra sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanamayacağı hususuna dikkat çekilmiştir. Kararda, hükümlünün itirazının reddine karar verildiği ancak temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin belirtilmediği ve CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Bu hususun düzeltilmesi mümkün olduğu için kararın düzeltilerek onaylandığı ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak, dolandırıcılık suçu için TCK'nın 157/1. maddesi ve tekerrür hükümleri için 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 251/1. maddeleri ek olarak 5275 sayılı Kanunun 97/1. maddesi ve TCK'nın 292/1. maddesi belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tekerrüre esas alınan ilamda yer alan TCK.nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı infaz aşamasında gözetilebileceğinden ve CMK.nın 251/1. maddesi ikinci cümlesine göre, duruşma gününün belirlenmesinden sonra sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanamayacağı hususu nazara alınmadan, yazılı şekilde CMK.nın 251/3. fıkrası uyarınca cezasında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir sebep içermeyen itirazının reddine, ancak;
Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin "5275 sayılı Kanunun 97/1. maddesi delaletiyle TCK.nın 292/1. maddesi" olduğunun belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMUK.nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 1. fıkrasında yer alan "... TCK.nın 292/1. maddesi..." ibaresinden önce gelmek üzere "5275 sayılı Kanunun 97/1. maddesi delaletiyle" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.10.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
