14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/7990 Karar No: 2020/5336 Karar Tarihi: 26.11.2020
Cinsel saldırı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7990 Esas 2020/5336 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Anadolu 63. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık cinsel saldırı suçundan mahkum edilirken kasten yaralama suçundan beraat etmiştir. Yapılan istinaf başvurusunda, kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmü esastan reddedilmiş, cinsel saldırı suçundan verilen hapis cezası ise 1 yıl 8 aya indirilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi, kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmünün üst sınırı 10 yılın altında olduğu için istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 286/2-g ve 286/2-b. maddeleri kullanılmıştır.
14. Ceza Dairesi 2020/7990 E. , 2020/5336 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Cinsel saldırı, kasten yaralama HÜKÜM : Sanığın cinsel saldırı suçundan mahkumiyeti ile kasten yaralama suçundan beraatine dair İstanbul Anadolu 63. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 15.11.2018 gün ve 2017/734 Esas, 2018/657 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden esastan, cinsel saldırı suçundan kurulan hüküm yönünden düzeltilerek esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen kararla ilgili olarak müsnet suçun düzenlendiği 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde öngörülen cezanın ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yılın altında olması nedeniyle bu suçtan kurulan beraat hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine ve cinsel saldırı suçundan verilen 4 yıl 2 ay hapis cezasını 1 yıl 8 aya indirmek suretiyle istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının 5271 sayılı CMK’nın 286/2-g ve 286/2-b. maddeleri uyarınca kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisi ve katılan ... vekilinin temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 26.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.