Mahkemesi :Asliye Ceza
Suç : Kenevir ekme, kullanmak için uyuşturucu madde
bulundurma
Hüküm : 1- Kenevir ekme suçundan mahkumiyet
2- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen karara yönelik incelemede;

TCK"nın 191. maddesinde değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihine kadar verilen kararlarla ilgili olarak;

Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin merciince yapılmasına,

2- Kenevir ekme suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;

Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında dikkate alınması mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.