Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/5182 Esas 2022/200 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi: Çaldıran Asliye Ceza Mahkemesinin 15.10.2019 tarih
ve 2019/66 - 2019/155 sayılı kararı
Suç : Devletin askerî veya emniyet teşkilatını alenen aşağılama
Hüküm : TCK'nın 301/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık açısından temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın suça konu fFacebook adresinin önceki yıllarda kendisine ait olduğunu, ancak 2014-2015 yıllarında Yüksekova’da inşaatta çalıştığı sırada telefonunu kaybettiğini, bu nedenle Facebook hesabının başkalarının eline geçtiğini, bahse konu paylaşımın kendisi tarafından yapılmadığını savunması karşısında; Facebook Türkiye Temsilciliğinden bahse konu Facebook hesabının kim tarafından kullanıldığının, hesaba erişildiğindeki zaman bilgisinin (yıl, ay, gün, saat, dakika, saniye zaman dilimi) ve IP numarası ile, IP verisinden kişinin hangi ISP (Turkcell, TTnet v.b.) olduğunun sorulması, ISP, IP ve zaman bilgisi ile IPS'de bulunan abone bilgilerinin temini, bunun mümkün olmaması halinde ise, suça konu paylaşımların yapıldığı telefon / bilgisayarın IP numarasının kime ait olduğunun, suç tarihinde kim tarafından kullanıldığının, hesaba bağlı gelen mail bildirimlerinin açılıp açılmadığının ilgili kurum, şirket ve internet sağlayıcılardan talep edilerek tespit edilmesi, gerektiğinde uzman bilirkişiden rapor alınması suretiyle kuşkuya yer bırakmayacak şekilde belirlendikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında kararın da verildiği 15.10.2019 tarihli 2. celse duruşma tutanağında ve gerekçeli kararda zabıt katibi Onur Alkoç’un (169977) gerek fiziki gerekse elektronik imzalarının bulunmaması,
3- Kabul ve uygulamaya göre ise;
a-Temel cezanın belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin “TCK'nın 301/2. maddesi delaletiyle TCK'nın 301/1. maddesi” olarak gösterilmesi yerine “TCK'nın 301/1. maddesi” olarak gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
b-Sanığın adli sicil kaydında yer alan Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.05.2018 tarihinde kesinleşen 26.04.2018 tarihli, 2017/601 Esas ve 2018/226 Karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu olayın suç tarihinin 29.12.2016, temyize konu dosyadaki olayın suç tarihinin ise 29.01.2016 olduğu; CMK'nın 231. maddesinin maddi hukuka ilişkin olması nedeniyle söz konusu suç tarihinden sonra yürürlüğe giren ve aleyhe sonuç doğuran düzenlemelerin sanık hakkında uygulanamayacağı nazara alındığında, suç tarihi itibariyle sabıkasız olan sanık hakkında, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 72. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 231/8. maddesi 2. cümlesinde düzenlenen sanığın sadece bir kez hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinden yararlanması kuralının sanık aleyhine olması nedeniyle uygulanamayacağı gözetilmeksizin, objektif koşulları taşıyan sanık hakkında subjektif koşulların bulunup bulunmadığı hususu da tartışılmaksızın yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
c-Hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında esas alınan tam gün sayısı ve uygulanan kanun maddesinin karar yerinde gösterilmemesi,
d-Hükmedilen adli para cezasının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında re’sen uygulama yapılabileceği gözetildiğinde infazı kısıtlar biçimde TCK'nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Çaldıran Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Van Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.