Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23355 Esas 2014/16424 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23355
Karar No: 2014/16424
Karar Tarihi: 03.07.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/23355 Esas 2014/16424 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edildi ve cezası ertelendi. Sanık müdafii, cezanın başka seçenek yaptırımlara çevrilmesi için talepte bulunsa da, sanığın ekonomik durumu dikkate alındığında, cezanın paraya çevrilmesi dışında başka bir seçeneğin uygulanamayacağı sonucuna varıldı. Katılan tarafından talep edilen zararın da ödenemeyeceği belirtilerek, ceza miktarının uygunluğu dikkate alınarak cezası ertelenen sanığın hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Temyiz itirazları reddedildi ancak hak yoksunluğuna hükmedilmesi kanuna aykırı bulundu ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'ın 85/1, 62/1, 51/1-3-6, 53/1, 50 ve 51. maddeleri, CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/23355 E. , 2014/16424 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 51/1-3-6, 53/1. maddeleri gereğince mahkûmiyet, erteleme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafii karar celsesinde, hürriyeti bağlayıcı cezaya hükmedilmesi halinde seçenek yaptırımlara çevrilmesi şeklinde talepte bulunmuş ise de ceza miktarı nazara alındığında, sanık hakkında tayin edilen cezanın paraya çevrilmesi dışında başka bir seçenek tedbir uygulanamayacağı; sanığın ise radyo tamircisi olarak geçimini 700,00 TL aylık gelir ile temin ettiği, sanık müdafinin 06.07.2012 günlü celsede, sanığın ekonomik durumu uygun olmadığından katılan tarafından talep edilen zararı dahi ödeyemeyeceğine ilişkin beyanı ve 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 51. maddelerinin her ikisinin de kişiselleştirme kurumu olup birbirlerine karşı öncelikleri bulunmadığı hususları nazara alındığında, cezası ertelenen sanık hakkında TCK"nın 50. maddenin uygulanmaması yönünde gerekçe gösterilmediğinden bahisle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, bir nedene dayanmayan; katılan vekilinin ise, cezanın miktarına, bilinçli taksirin unsurlarının oluştuğuna, cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun CMUK"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hak yoksunluğuna ilişkin 6 ve 7. bentlerin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.