MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... Köyü, 181 ada 2 parsel sayılı 4411,68 m² yüzölçümündeki taşınmaz kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanılarak tarla niteliğiyle davalı gerçek kişi adına tesbit edilmiştir.
Davacı Hazine vekili, dava konusu taşınmazın Devletin hüküm ve tasarrufu altında olan yerlerden olduğu iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ve dava konusu Karaağaç Köyü, 181 ada 2 parsel sayılı taşınmazın kadastro tesbitinin iptali ile taşınmazın 21.10.2010 tarihli bilirkişi raporuna ekli krokide (A) harfi ile gösterilen 1642,91 m² yüzölçümündeki bölümün orman niteliğiyle Hazine adına, aynı krokide (B) harfi ile gösterilen 2768,77 m² yüzölçümündeki bölümünün ise kadastro tesbiti gibi davalı gerçek kişi adına tapuya kayıt ve tescillerine karar verilmiş, hüküm, davacı Hazine vekili tarafından, taşınmazın redde konu krokide (B) harfi ile gösterilen bölümüne yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 6831 sayılı Kanuna göre yapılıp 21.05.1993 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2/B madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucu çekişmeli taşınmazın temyize konu krokide (B) harfi ile gösterilen bölümünün orman sayılmayan yerlerden olduğu ve bu bölüm yönünden adına tescil kararı verilen davalı gerçek kişi yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 23/09/2013 günü oy birliği ile karar verildi.