MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, önceden kasıtlı suçlardan hükümlülükleri bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231.maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki d ve e bentlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece aynı fıkranın a, b ve c bentlerinde belirtilen haklardan sanığın yoksun bırakılmalarına karar verilmiş olması,
2-5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı gözetilmeyerek, sanığa ait 2 ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması suretiyle infazda tereddüde sebebiyet verilmesi, ayrıca TCY.nın 58. maddesinin uygulamasına dayanak yapılan ilamlardan en ağırı olan ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.7.2004 gün ve 2000/868–2004/747 sayılı ilamın birden fazla suçtan verilen cezaların toplamından oluşması karşısında, içtima çözülerek en ağır cezayı içeren hükümlülükleri yerine toplam cezalarının esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ve TCY’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak, hırsızlık suçuna ilişkin hüküm fıkrasına ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ ve “Sanığın ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.7.2004 gün ve 2000/868 – 2004/747 sayılı birden çok suçtan verilen cezaların toplamından oluşan ilamıyla mükerrir olduğu anlaşıldığından; 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gereğince, anılan ilamla dolandırıcılık suçundan verilen 1 yıl 6 ay 1 gün hapis ve 904.000.000 TL ağır para cezası dikkate alınarak, hakkında hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCY.nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında geceleyin konut dokunulmazlığı ihlal etme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihi itibari ile konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun uzlaşmaya tabi olduğu, taraflara 5271 sayılı CMK.nun 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşmaya ilişkin prosedür uygulanmadan ve uzlaşmaya ilişkin hükümler tartışılmadan karar verilmesi,
2-Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki d ve e bentlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece aynı maddenin 1-a, b ve c bentlerinde belirtilen haklardan sanığın yoksun bırakılmalarına karar verilmiş olması,
3-5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağı gözetilmeyerek, sanığa ait 2 ilamın tekerrür uygulamasına esas alınması suretiyle infazda tereddüde sebebiyet verilmesi, ayrıca TCY.nın 58. maddesinin uygulamasına dayanak yapılan ilamlardan en ağırı olan ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.7.2004 gün ve 2000/868 – 2004/747 sayılı ilamın birden fazla suçtan verilen cezaların toplamından oluşması karşısında, içtima çözülerek en ağır cezayı içeren hükümlülükleri yerine toplam cezalarının esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 18.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.