Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/3994 Esas 2012/869 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/3994
Karar No: 2012/869
Karar Tarihi: 18.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/3994 Esas 2012/869 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın önceden hükümlü olması nedeniyle hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı belirtilmiştir. Mahkeme kararında yapılan incelemede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı ancak bazı hatalar tespit edilmiştir. Sanığın eylemi 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden 142/2-d maddesinin uygulanması, suçun gece vakti işlenmesine rağmen sanık hakkında TCK'nın 143. maddesinin uygulanmaması, 145.maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının yanlış yorumlanarak cezadan indirim yapılması, sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi gibi hatalar tespit edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5271 sayılı CMK'nın 231.maddesi, 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 142/2-d maddeleri, 143. maddesi, 145.maddesi, ve 53/1. maddesinin (c) fıkrası.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi         2011/3994 E.  ,  2012/869 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanık ..."un, önceden kasıtlı suçlardan hükümlülükleri bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 231.maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla, yapılan incelemede;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1- Sanığın, müştekinin kilitli olarak park ettiği aracının sol arka kapı cam fitilini sökerek buradan aracın kapısını açıp içerden oto teybi almak suretiyle eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu gözetilmeden 142/2-d maddesinin uygulanması,
    2- Suçun gece vakti işlenmesine rağmen sanık hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması,
    3- 5237 sayılı TCK’nın 145.maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522.maddesindeki “hafif” veya “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu; Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle, daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerekiyorsa ceza vermekten vazgeçilebileceği ölçüdeki düşük değerler esas alınmak, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği düşünülmeden, bu maddeye düzenleniş amacının dışında yorum getirilerek cezadan indirim yapılması,
    4- Mahkemece sanığın nüfus kaydı duruşmada okunarak sanıktan diyeceği sorulduğu halde, dosya içerisine konulmaması suretiyle 5271 sayılı CMK.’nun 209. maddesine aykırı davranılması,
    5- Denetime olanak sağlanması bakımından sanığın tekerrüre esas alınan önceki hükümlülüğünün mahkeme, esas ve karar numarası ile neden ibaret olduğunun kararda gösterilmemesi,
    6- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, sanık ... hakkında aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK."nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 18/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.