Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/6135 Esas 2022/254 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kahramanmaraş 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.10.2020 tarih ve 2019/298 - 2020/210 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanıklar hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurularının esastan reddine dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin hükmedilen cezaların süresine göre koşulları bulunmadığından,; sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin ise İlk Derece Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, istinaf ve temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından takdiren CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanık ...'in ByLock kullanıcısı olduğuna ilişkin ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenmeden karar verilmesi sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... müdafiinin ve sanık ... müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanıkların kovuşturma aşamasında yakalama kararının infazı sonucunda savunmalarının alındığı ve temadinin iddianamenin düzenlendiği tarih olan "13.12.2017" olduğu gözetildiğinde, İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç tarihinin "29.01.2018" olarak yazılması,
2-Önceki hükmün sanıkların müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine verilen İstinaf bozma kararının sanıklar lehine olduğu nazara alınmadan İstinaf bozma kararının sonrasında yapılan yargılama giderinin CMK'nın 325/3. maddesine aykırı şekilde sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılamayı gerektirmeyip CMK'nın 303/1. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, Bölge Adliye Mahkemesi ve İlk Derece Mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç tarihi kısmından "29/01/2018" ibaresinin çıkartılarak yerine "13/12/2017" ibaresinin eklenmesi, hükmün yargılama giderleri ile ilgili 10. fıkrasındaki ' bozma sonrası 4 e tebligat gideri 22 TL, 1 tebligat gideri 20 TL toplamda 148,40 TL" ibaresinin tümüyle çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kahramanmaraş 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.