Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/7530 Esas 2018/276 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7530
Karar No: 2018/276
Karar Tarihi: 06.02.2018

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/7530 Esas 2018/276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı yüklenicinin sözleşmede belirtilen sürede inşaatı tamamlamadığını ve anahtar teslimini gerçekleştirdiğini iddia ederek gecikme tazminatı talep etmiştir. Mahkeme, yapı kullanım izni belgesinin daha önce alınmış olmasına rağmen, davalı yüklenicinin temerrüde düştüğü gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Dairemizin onayladığı bu karara karşı davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuş ancak bu talep, ilgili kanun maddelerine uymadığı için reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: HUMK'nın 440. maddesi.

23. Hukuk Dairesi 2015/7530 E. , 2018/276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen alacak davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 19.06.2015 gün ve 2014/4496 Esas, 2015/4736 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, taraflar arasında arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, buna göre davalı yüklenicinin, sözleşmedeki sürede inşaatı teslim etmediğini, dairelerin anahtarlarını 18.11.2011 tarihli tutanakla teslim ettiğini ileri sürerek, gecikme tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tutanaktan daha önce yapı kullanma izninin alındığını ve teslim edildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, yapı kullanma izin belgesi daha önce alınmış olsa da, teslim tutanağından daha önce davalı yüklenicinin, davacı arsa sahibini, bağımsız bölümlerin teslimi için temerrüde düşürmediği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz etmiş, mahkemece verilen karar Dairemizin 19.06.2015 günlü, 2014/4496E., 2015/4736 K. sayılı ilamı ile onanmıştır.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme talebinde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 17,20 TL harç ve takdiren 315,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 06.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.