Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/11048 Esas 2018/444 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11048
Karar No: 2018/444
Karar Tarihi: 23.01.2018

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/11048 Esas 2018/444 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2016/11048 E.  ,  2018/444 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

    K A R A R

    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere, kanuni geciktirici nedenlerle, temyiz edenin sıfatına, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
    2-Dava, zararlandırıcı sigorta olayı sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
    Mahkemece,maddi tazminat isteminin reddine, takdiren 5000,00 TL manevi kaza tarihi olan 05/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiştir.
    Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 12/1. maddesinde; tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücretinin, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla, tarifenin üçüncü kısmına göre hesaplanacağı belirtilmiştir.
    Somut olayda sair yönlerden, verilen kararda bir isabetsizlik bulunmamakla beraber, maddi tazminata ilişkin vekalet ücretinin kararlaştırıldığı 6. bentte, “maktu vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalıya verilmesi“ şeklinde yazılması gerekirken hataen “davacıdan alınıp davacıya verilmesi“ şeklinde yazılmıştır.
    O halde, davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmelidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK"nın geçici 3. maddesi delaletiyle HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
    Hüküm fıkrasının davalı yararına vekalet ücretinin kararlaştırıldığı 6. bendinin silinerek, yerine;
    “Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınınp davalıya verilmesine (Maddi tazminat talebine ilişkin)” rakam ve sözcüklerinin yazılması ile hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 23/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.