MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı gerçek kişi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, 03/03/2006 tarihli dava dilekçesi ile dava konusu .... Köyü, 206 ada 34 parsel sayılı 44.2400 m² yüzölçümlü taşınmazın 10000 m² kısmının kendisine ait olduğunu, buna karşın, kadastro çalışmaları sırasında orman olarak tespit edildiğini ve tespitin kesinleştiğini, komşu 206 ada 28 parsel sayılı taşınmazın da kendisine ait olduğunu ileri sürerek davalı Hazine adına olan tapu kaydının iptali ile dava konusu taşınmazın kendi adına tapuya tescil edilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişi tarafından esasa ve vekâlet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 3402 sayılı Kadastro Kanununun uygulanmasına esas teşkil etmek üzere orman sınırları tespit edilmiş ve dava konusu taşınmaz orman tahdit hattı içinde bırakılmıştır. 13.12.2002 tarihinde ise, arazi kadastro çalışmaları kesinleşmiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından orman kadastrosu, eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu ve zilyetlikle kazanılacak yerlerden olmadığı belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalı Hazine vekili duruşmalara katılmamış ve dosyaya mazeret dilekçesi dışında herhangi bir dilekçe de sunmamış olup, bu sebeple, davalı Hazine vekili yararına vekâlet ücreti takdiri ve dava reddedildiği halde maktu ret harcı alınması gerekirken, davacıdan eksik kalan nisbi harcın alınmasına karar verilmesi yerinde değil ise de bu hususlar hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, davacıdan eksik kalan nisbi harcın alınmasına ilişkin 2. bent ile davacı Hazine vekiline vekâlet ücreti takdirine ilişkin 3. bendin hükümden çıkarılmasına, 2. bent olarak “davanın reddedilmesi nedeni ile alınması gereken 13.10.- TL maktu ret harç miktarından başlangıçta yatırılan 12.20.-TL harç miktarı düşülerek eksik kalan 0,90.-Krş ret harcının davacıdan alınmasına”, 3. bent olarak “davalı Hazine vekilinin davayla ilgili emek ve mesaisi bulunmadığından davalı Hazine vekili lehine vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına” cümlelerinin yazılarak düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, tahsili için müzekkere yazılan bakiye karar harcı ile temyiz harcının istek halinde iadesine 19/09/2013 günü oy birliği ile karar verildi.