MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülmekte olan itirazın iptali davasının ilk derece mahkemesinde yapılan yargılaması sonunda verilen kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine Ankara BAM 22. Hukuk Dairesi tarafından verilen davalının istinaf talebinin esastan reddine, davacının istinaf talebinin esastan kabulüne ve buna göre yeniden hükmün kurulmasına ilişkin hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, faturaya dayalı alacağın tahsili için başlattığı icra takibinin davalının itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının aldığı mal bedellerini çek, nakit ve kredi kartı ile ödediğini savunarak davanın reddi ile %20 tazminata karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalı tarafından sunulan ... imzalı belge açısından imzanın davacı şirket adına atıldığının kabulü ile ödemenin geçerli olduğu diğer belgeler yönünden ödemenin ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, itirazın kısmen iptaline, takibin 63.619,00 TL üzerinden devamına, takip tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmiş, hükme karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davacı tarafından faturaya dayalı takip yapılmasına rağmen ilk derece mahkemesince cari hesaplar üzerinde inceleme yapılarak sonuca varılmasının doğru olmadığı, davacının 7 adet faturaya dayalı takip nedeniyle alacak talebinde bulunduğu ve davalının ödeme savunmasında bulunmasına göre tarafların defterlerinde fatura tarihlerini de kapsayacak şekilde ayrıntılı inceleme yaptırılmasında isabetsizlik bulunmadığı, davacı tarafın takip konusu yaptığı faturalar 09/02/2013-20/03/2013 tarihleri arası olmasına rağmen fatura tarihlerinden önceki 08/01/2013 tarihli ödeme belgesinin takip konusu borçtan mahsup edilmesinin doğru olmadığı, davalı defterlerinde dahi fatura tarihlerinden sonraki ödemelerin kredi kartı ödemeleri olarak gösterildiği, elden yapılan ödemenin ise 08/01/2013 tarihinde defterlere kaydedilmiş olduğu, 3. kişiler tarafından yapılan ödemelerin davalı ödemeleri olarak kabul edilmemesinde bir isabetsizlik buunmadığı, ayrıca davacının icra takip talebinde %13,75 ve değişen oranlarda faiz talep etmiş olması ve bu oranın avans faizi oranına denk gelmesine rağmen takipten sonrası için yasal faize hükmedilmesinin doğru olmadığı gerekçeleriyle davacı vekilinin istinaf isteğinin kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulü ile itirazın iptaline takibin 101.119,00 TL üzerinden avans faiziyle devamına ve %20 icra inkar tazminatına, davalı vekilinin istinaf isteklerinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik ve muhakeme hukukuna ve maddi hukuka bir aykırılık bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı tarafından açılan itirazın iptali davasının dayanağı olan takip talebinde davacının fatura alacağına dayandığı ve toplam 116.214,08 TL bedelli faturaların 101.119,00 TL"lik kısmının ödenmesini talep ettiği anlaşılmıştır. Davacı defterlerinde davacının alacağı takip talebinde belirtilen 101.119,00 TL"dir. Davalının ödeme savunmasının dayanağı olan 3. kişilerin kredi kartı ile yapılan ödemelerin davalı ödemesi sayılmamasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak davalının dayanağı 37.500,00 TL"lik 08/01/2013 tarihli tahsilat makbuzu üzerindeki imzanın davacıya ait fatura konusu malların satıldığı petrol istasyonu müdürüne ait olup bu kişi ticari vekil olduğundan bu ödemenin dikkate alınması gerekir. Davacı bu ödemenin kendisini bağlamadığını beyan etmiştir. Bu beyan yerinde olmadığı gibi davacının bu ödemeyi defterlerine kaydetmediği de anlaşılmıştır. Bu durumda ilk derece mahkemesi tarafından davanın kısmen kabulüne yönelik verilen karar doğru olmaktadır. İstinaf mahkemesince ödeme belgesi tarihinin takip dayanağı faturalar tarihinden önce olduğu gerekçesiyle bu ödeme kabul edilmemiş ise de davacının, davalının 37.500,00 TL"lik bu ödemesini ketmederek defterlerine kaydetmediği anlaşıldığından davalının bu miktarda davacıdan alacağı bulunmaktadır. O halde davalı alacağının takip dayanağı faturalardan kaynaklanan davacı alacağından mahsubu gerekir. Zira davalı tarafından yapılan bu ödeme davacının başka bir alacağı olmadığından herhangi bir mahsup işlemine tabi tutulmamış hatta inkar edilmiştir. Bu durumun istinaf mahkemesince gözetilmemesi doğru olmamış, istinaf mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nin 2017/652 esas ve 2017/1060 karar sayılı ve 18/07/2017 tarihli kararının BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"ne gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 04/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.