4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5753 Karar No: 2021/9494 Karar Tarihi: 16.03.2021
İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/5753 Esas 2021/9494 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkemenin verdiği karar, İmar kirliliğine neden olma suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda mahkumiyet kararı verildiği şeklinde oldu. Ancak, suça konu olan yerin, suç tarihinde belediye sınırları dışında olduğu belirlendiği için, mücavir alanda suçun oluşmayacağına dair bir kanun maddesi göz önünde bulundurulmadığından, sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerekiyordu. Ayrıca, bozma sonrasında yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesi de kanuna aykırıdır. Verilen kararda bahsi geçen kanun maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 184/4. maddesidir. Bu maddeye göre, imar kirliliğine neden olmak suçu, taşınmazın belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi olması durumunda oluşabilir.
4. Ceza Dairesi 2020/5753 E. , 2021/9494 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : İmar kirliliğine neden olma HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre ve sanığın yokluğunda verilen hükümde temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olarak yanıltıcı şekilde belirtilmesi nedeniyle temyizin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; TCK"nın 184/4. maddesi uyarınca imar kirliliğine neden olma suçunun oluşabilmesi için taşınmazın belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi olması gerektiği, ilgili Belediyenin 16/05/2016 tarihli müzekkere cevabına göre suça konu yerin “suç tarihinde belediye sınırları dışında kaldığı 6360 sayılı Kanun gereği 31 Mart 2014 tarihi itibari ile belediye sınırlarına alındığı ve tarla vasfında” olduğunun belirtilmesi karşısında, mücavir alanda suçun oluşmayacağı gözetilmeksizin, sanığın atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; Yargıtay 18. Ceza Dairesi"nin 16/12/2015 ve 06/06/2018 tarihli bozma ilamları öncesi verilen kararların sanık ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık lehine temyiz edilmesi ve kararların sanık lehine bozulması karşısında, bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi Kanuna aykırı, sanık ...’un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 16/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.