Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12897 Esas 2022/339 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.04.2017 tarih ve 2016/9 - 2017/65 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK'nın 53, 58/6-7, 3713 sayılı Kanunun 7/2, 7/2-2. cümle, TCK'nın 43/1, 53, 58/6-7 maddeleri uyarınca hükmedilen hapis cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında düzenlenen 28.06.2016 tarih ve 2016/37842 soruşturma sayılı iddianame ile açılan ve asıl dosya ile birleşen 2016/294 Esas sayılı dosyada, iddianame ve ekinde yer alan dosyadaki deliller CMK'nın 191. maddesi uyarınca sanık ve müdafiine okunup savunmaları alınmadan mahkumiyet kararı vermek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-İddianamelerde talep edilmediği ve esas hakkındaki mütalaada belirtilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı da tanınmadan, 3713 sayılı Kanunun 7/2-2. cümlesinin uygulanması suretiyle hükmolunan temel cezada arttırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
3-Yapılan UYAP sorgulamasına göre sanık hakkında, 15 Kasım 2015 tarihli olup örgüt propagandası içeren bu davaya konu aynı dergi nedeniyle, İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.05.2016 tarih ve 2016/72 Esas - 2016/148 Karar sayılı kararı ile sanığın cezalandırılmasına karar verildiği, dairemizin 26.01.2021 tarih ve 2021/4909 Esas sayılı kararı ile anılan mahkeme kararının bozulmasına karar verildiği, mükerrer yargılama ve cezalandırılmanın önlenmesi bakımından mümkünse dosyaların birleştirilmesi, mümkün olmadığı takdirde anılan dosyanın onaylı bir suretinin iş bu dosya içerisine alınıp incelendikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelemeyen hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 14. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.