Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3536 Esas 2020/5262 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/3536
Karar No: 2020/5262

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3536 Esas 2020/5262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/3536 E. ve 2020/5262 K. sayılı karar, karşılıklı boşanma ve ziynet alacağı davasıyla ilgilidir. Davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi, 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi gereğince reddedilmiştir. Bu maddeye göre, miktar veya değeri 58.800 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlar temyiz edilemez. Davacı-davalı erkeğin boşanma davaları ve ferilerine yönelik temyiz itirazları ise reddedilmiş ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Karara göre, temyiz harcı olarak 267.80 TL alınmıştır. Yukarıda bahsedilen temyiz reddi kuralının dayanağı olan kanun maddeleri şunlardır: HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi ve ek madde 1, Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2020/3536 E. , 2020/5262 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından asıl ve birleşen boşanma davaları ile ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda 27.760,00 TL ziynet alacağının kabulüne karar verilmiş olup, verilen karar kesindir. Bu nedenle davacı-davalı erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-davalı erkeğin asıl ve birleşen boşanma davaları ve ferilerine yönelik temyiz incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı-davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan nedenlerle davacı-davalı erkeğin asıl ve birleşen boşanma davası ve ferilerine yönelik temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.11.2020 (Salı)