Esas No: 2021/13388
Karar No: 2022/325
Karar Tarihi: 26.01.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/13388 Esas 2022/325 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi'nin 2021/13388 E. ve 2022/325 Karar Numaralı İçtihat Metni'nde, Bursa 8. Ağır Ceza Mahkemesi'nin silahlı terör örgütüne yardım etmek suçlamasıyla verdiği hüküm için yapılan istinaf başvurusunun, temyiz sebeplerinin dilekçede belirtilmemesi nedeniyle reddedildiği belirtilmektedir. 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddine karar verilen mahkeme, dosyanın Bursa 8. Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderilmesini ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na bilgi verilmesini kararlaştırmıştır. Kararda, TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 53/1-2-3, 62 ve 63. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 286 ve 304. maddeleri de belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Bursa 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.10.2018 tarih ve 2017/201 - 2018/164 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek
Hüküm : TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5,
TCK'nın 53/1-2-3, 62, 63, maddeleri uyarınca
hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf
başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK'nın madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK'tan (madde 305.) da farklı şekilde, re'sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C.Şahin-N.Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh.278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey-A. Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık tarafından süresinde verilen 24.10.2019 tarihli dilekçenin temyiz sebeplerini içermediği anlaşıldığından temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Bursa 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
