Esas No: 2021/19979
Karar No: 2022/1869
Karar Tarihi: 07.02.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/19979 Esas 2022/1869 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na muhalefet suçundan hüküm giyen bir sanıkla ilgili temyiz talebini değerlendirdi. Yerel mahkemece belirtilen ceza miktarında yanıltıcı bir şekilde yazım hatası yapıldığı fakat bu hatanın neden bozma sebebi yapılmadığı belirtildi. Ancak, sanığın diğer suçlarından mahkumiyet hükmü alırken kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin açıkça gösterilmesi gerektiği halde yanıltıcı şekilde gösterildiğine dair itirazları kabul edildi. Ayrıca, sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydına ilişkin olarak, eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezaların yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilmesi; kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesi gibi kanun maddeleri gözetilmediği için hüküm BOZULDU. Kararda detaylı şekilde açıklanan kanun maddeleri şunlardır: TCK'nun 62. maddesi, Anayasa'nın 40/2, CMK'nun 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddeleri, 4733 sayılı Kanun ve 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi ve 5/2. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5846 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında TCK’nun 62. maddesinin uygulanması esnasında sonuç ceza 1 yıl 5 ay 23 gün hapis yerine 1 yıl 13 ay hapis olarak yazılmış ise de, hükmün (5) no’lu bendinde sanığın sonuç olarak 1 yıl 5 ay 23 gün hapis ve 3.320 TL adli para cezası ile cezalandırılmış olduğunun belirtilmiş olması karşısında, bu husus bozma nedeni yapılmamış ve mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Anayasanın 40/2, CMK’nun 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nun 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanığa tefhim edilen hükümde, temyiz süresinin 15 gün şeklinde yanıltıcı gösterilmesi nedeniyle temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu anlaşılmış olup, 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanunun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamla ilgili öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, neticesine göre söz konusu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden isteme uygun olarak, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 07/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
