Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2685 Esas 2012/776 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/2685
Karar No: 2012/776
Karar Tarihi: 16.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/2685 Esas 2012/776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verildiği ve temyiz edildiği belirtilen kararda, suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı vurgulanıyor. Ancak, sanığın kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması sürecinin koşullu salıverme tarihine kadar devam edeceğinin gözetilmemesi nedeniyle kararın bozulduğu ifade ediliyor. Yasa maddeleri olarak da, sanık hakkında indirim yapıldığı belirtilen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 145. maddesi ve tekerrüre esas hükümlülüğü olan sanık hakkında uygulanmayan 5237 sayılı Türk Ceza Yasası'nın 58. maddesi ile sanığın kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması süreci hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi ve 53/3. maddesi değerlendirilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/2685 E. , 2012/776 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suçun işleniş şekline göre şartları oluşmadığı halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 145. maddesi uyarınca indirim yapılması,tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCY.nın 58.maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,16.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.