Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/11999 Esas 2022/282 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.05.2018 tarih ve 2017/78 - 2018/211 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Sanıklar ..., ... ve ... yönünden; 09.10.2016
Sanık ... yönünden; 11.10.2016
Hüküm : 1-Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... hakkında ayrı ayrı; 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 53, 58/9, ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
2-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında ayrı ayrı; 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... müdafiilerinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından, ... ve ... müdafiilerinin ise duruşmalı inceleme isteminin, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemesinde, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, savunmaya yeterli imkanın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunma imkanının kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I- Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz başvurusu yönünden yapılan incelemede;
Sanık ... müdafiinin 26.12.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen kararı yasal süresinden sonra 02.12.2020 tarihinde temyiz ettiği ve Bölge Adliye Mahkemesince 03.12.2020 tarihinde verilen ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verildiği, sanık müdafinin 12.12.2020 tarihinde kendisine tebliğ edilen bu kararı da 21.12.2020 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar ... ve ... ve sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1 maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler aşağıda belirtilen husus haricinde yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
TCK'nın 314/2. maddesi uyarınca tayin edilen 5 yıl 6 ay hapis cezasından, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereği 1/2 oranında artırım yapılırken sonuç cezanın ''7 yıl 15 ay'' hapis cezası yerine hesap hatası sonucu ''8 yıl 3 ay'' olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMK'nın 303. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 303/1. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün 2. Maddesinin "8 yıl 3 ay hapis cezası" kısmı çıkartılarak yerine "7 yıl 15 ay hapis cezası" yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mardin 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.