Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32051 Esas 2012/745 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/32051
Karar No: 2012/745
Karar Tarihi: 16.01.2012

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/32051 Esas 2012/745 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin hırsızlık, mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdiği bir davada, temyiz itirazları incelendi. Mahkeme, 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesi gereği sanık lehine kanun değerlendirmesi yapılabilmesi için iş yerinin kapısının demir korkuluğu ve camının muhkem surette yapıldığının saptanması gerektiğini belirtti. Ayrıca, sanığın eyleminin hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarını da kapsadığına dikkat çekildi. Mahkeme, sanık hakkında uzlaşma hükümleri göz önünde bulundurulmadan karar verilmesinin yanı sıra, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun bırakılmasının hatalı olduğuna karar verdi ve hükmün bozulmasına karar verdi. Kanun maddeleri olarak, 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 9/3, 141, 142, 53/3, 53/1c ve 116/2 maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. maddeleri belirtilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/32051 E. , 2012/745 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekiye ait iş yeri kapısının demir korkuluğunun, sert bir cisim ile zorlanarak eğildiği ve kapının alt cam kısmının kırıldığının iddia edilmesi karşısında, kapı üzerindeki demir korkuluk ile camın yasanın tanımladığı anlamda sağlam maddelerle, muhkem surette yapılıp yapılmadığı araştırılıp duraksamaya yer bırakmayacak biçimde saptanmadan lehe kanun değerlendirmesinde 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesiyle uygulama yapılması,
2-5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Yasanın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile kabule göre 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki hırsızlık ve 151/1.maddesindeki mala zarar verme suçları yanında, aynı Yasanın 116/2 maddesine uyan işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturduğu gözetilerek, bu suçla ilgili bir uygulama yapılmaması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden, 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5237 sayılı Yasanın 53/3. maddesi göz ardı edilerek, 53/1-c bendinde belirtilen haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının gözetilmesine, 16.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.