Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12595 Esas 2022/378 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Yalan tanıklık
Hüküm : TCK’nın 272/2, 62, 50, 52. maddeleri uyarınca

TALEP:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2021 tarih ve 16-2016/375169 sayılı yazısı ile yalan tanıklık suçundan sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 gün ve 2016/43 Esas, 2016/285 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün tüm sanıklar tarafından temyiz edildiği, ancak 16. Ceza Dairesinin 17.06.2021 tarih ve 2021/817 Esas, 2021/4095 karar sayılı ilamında incelemenin sadece ...'nın temyizi yönünden yapılarak dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildiği, hükmün sanıklar ... ve ... yönünden de dosyanın incelenerek bir karar verilmesi talep edilmekle,
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yalan tanıklık suçundan sanıklar ..., ... ve ...’nin TCK’nın 272/2, 62 ve 51/1. maddeleri uyarınca cezalandırılmalarına ve ertelemeye ilişkin Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesince verilen 02.07.2008 tarihli ve 104-217 sayılı hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 10.09.2012 tarih ve 26530-16245 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 24.06.2014 tarih ve 307-411 sayılı kararı ile sanıkların mahkumiyetlerine hükmedildiği, verilen bu kararın da sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 16. Ceza Dairesince 17.11.2015 tarih ve 3941-4211 sayılı ilamı ile sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verildiği, daha sonra Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 24.03.2016 tarih ve 43-285 sayılı kararı ile bozmaya direnerek önceki hükümler gibi sanıkların mahkûmiyetlerine karar vermiş olduğu, bu hükümlerin de sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.12.2016 tarihli ve 375169 sayılı “ret-bozma” istekli tebliğnamesi ile dosya 6763 sayılı Kanunun 36. maddesi ile değişik CMK'nın 307. maddesi uyarınca kararına direnilen 16. Ceza Dairesine gönderildiği, aynı madde uyarınca inceleme yapan Yargıtay 16. Ceza Dairesince 05.07.2018 tarih ve 1340-2267 sayı ile direnme kararı yerinde görülmeyerek dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, Ceza Genel Kurulunun 03.12.2020 tarih ve 2018/16-434 Esas - 2020/500 Karar sayılı ilamı ile; sanıklar ... ve ... hakkında yalan tanıklık suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle kamu davasının TCK'nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine, sanık ...'nın temyizine yönelik ise bir değerlendirme yapılması için Yargıtay 16. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine karar verildiği, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 17.06.2021 tarih ve 2021/817-2021/4095 sayılı kararı ile sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmün onandığı anlaşılmakla;
KARAR:
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2021 tarih ve 16-2016/375169 sayılı yazısı ile maddi hataya konu sanıklar ... ve ... hakkında inceleme yapılmadığı belirtilmişse de; sanıklar ... ve ... hakkında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.12.2020 tarih ve 2018/16-434 Esas - 2020/500 Karar sayılı ilamı ile yalan tanıklık suçundan TCK'nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararı verildiği gözetilerek iş bu sanıklar hakkında yeniden bir karar verilmesine yer olmadığına, dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.