Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/21725 Esas 2022/359 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.01.2017 tarih ve 2016/248 - 2017/28 sayılı kararı
Suç : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
Hüküm : TCK'nın 82/1-a-g, 35/1-2, 62/1, 53, 62 ve 58/9.
maddeleri uyarınca kurulan (11 kez) mahkumiyet
hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 01.02.2018 tarih ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-)Anayasanın 141, 5271 sayılı CMK'nın 34/1, 230. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'un 308/7. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirmesi için, gerekçeli kararın sonuç bölümünde somut olay ile suçun işlenmesindeki özellikler ve ne şekilde işlendiğinin belirlenmesi; gerekçe bölümünde,
mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığı anlatılarak hukuki nitelendirme yapılması, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması; sonuç bölümünde ise hüküm fıkrasının yer alması gerekmektedir.
İncelenen dosyada, sanığa atılı nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu katılan, müşteki ve mağdur sayılarının nasıl belirlendiğine ve mağdur sayısına ilişkin sübutun; savunmalar, sanık hakkındaki ifade ve beyanlar ile diğer maddi kanıtlar çerçevesinde tutarlı bir biçimde tartışılması, çelişkilerin giderilmesi, sanığın nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunu 11 kez ne şekilde ve kimlere karşı işlediğinin, katılan müşteki ve mağdur sayısının ne şekilde belirlendiğinin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde sübuta elverişli kanıtları ile birlikte ortaya konularak eylemlerinin somutlaştırılması gerektiği gözetilmeden, eksik ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle T.C. Anayasasının 141, CMK'nın 230/1. maddelerine muhalefet edilmesi,
2-) Oluş, iddia, mahkeme kabulü ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, 16.07.2005 tarihinde Nazimiye ilçesi girişinde bulunan mezbahane önündeki yola döşenen uzaktan kumandalı mayının patlatılmaya çalışılması esnasında olay yerinden geçen araç içindeki mağdur sayısının sanık tarafından bilinmemesi karşısında asgari seviyede bir kez mahkumiyet hükmü kurulması gerekirken, yazılı şekilde 11 kez kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
3-)Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 82/1-a,g maddesi gereğince tayin olunan temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu sebepten dolayı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.