Geceleyin Bina İçinde Muhafaza Altına Alınan Eşya Hakkında Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/3805 Esas 2012/729 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/3805
Karar No: 2012/729
Karar Tarihi: 16.01.2012

Geceleyin Bina İçinde Muhafaza Altına Alınan Eşya Hakkında Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/3805 Esas 2012/729 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın müşteki işyerine kırarak girdiği ve telefon kontörü ile sigara çaldığı tespit edilmiş, ancak geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulmamıştır. Sanığın hükümlü olduğu kasıtlı suç yasası CMK’nın 231/5-14. maddesi uygulanamamaktadır. Suçun değerinin azlığı kavramı, cezadan indirim olanağı sağlamasa da, ceza konusunda değerinin ölçüsüne göre düşük ceza verilebileceği düşünülmektedir. Sanığın tekerrüre esas eski hükümlülüğü olduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi uygulanmamıştır. Ancak, haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiştir, bu karar infaz aşamasında gözetilmesi mümkündür. Kanun maddesi detayları: 5271 sayılı CMK’nın 231/5-14.maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 145.maddesi, 765 sayılı TCK’nın 522.maddesi, ve 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/3805 E. , 2012/729 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Geceleyin Bina İçinde Muhafaza Altına Alınan Eşya Hakkında Hırsızlık.
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adli sicil kaydına göre kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, 5271 sayılı CMK’nın 231/5-14.maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede,
Sanığın müştekiye ait işyerine kepenk asma kilitlerini ve kapısını kırıp girmek suretiyle işyerinde bulunan telefon kontörlerinden ve sigaralardan muhtelif miktarlarda aldığının anlaşılması karşısında, işyerine girildiğinin tespit edilmiş olmasına göre, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4. maddesi uyarınca geceleyin konut dokunulmazlığını bozma suçundan da hüküm kurulmaması,
5237 sayılı TCK’nın 145.maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522.maddesindeki “hafif” veya “pek hafif” ölçütleriyle her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığının” 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu;Yasa koyucunun amacı ile suçun işleniş biçimi, olayın özelliği ve sanığın özgülenen kastı da gözetilmek suretiyle,daha çoğunu alma olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da gerekiyorsa ceza vermekten vazgeçilebileceği ölçüdeki düşük değerler esas alınmak,yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanmak koşuluyla uygulanabileceği düşünülmeden,bu maddeye düzenleniş amacının dışında yorum getirilerek cezadan indirim yapılması,
Sanığın, Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 1995/567 E. ve 1999/184 sayılı Karar ile tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde, hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından,
Ayrıca, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemiş ise de; anılan maddenin hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre ... müdafiiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 16.01.2012 tarihinde oybirliği ile karar verilmiştir.