MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece 06/08/2019 tarihli ek karar ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş, ek kararın da davacı tarafından temyizi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1- Her ne kadar mahkemece, 06/08/2019 tarihli ek karar ile; 12/03/2019 tarihinde verilen kararın miktar itibariyle kesin olarak verildiği, kesin olarak verilen kararların temyize kabil olmadığı gerekçesi ile davacı vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; hüküm tarihi olan 12.03.2019’da temyiz sınırı 3.200 TL’dir. Mahkemece davacı talebinin 34,58 TL yönünden kabulüne, 3.487,67 TL yönünden reddine karar verilmiş, hükmü davacı temyiz etmiş olup, reddedilen kısmın temyiz kesinlik sınırının üstünde olduğu açıktır.
Bu durumda; hükmün miktar itibariyle kesin olduğundan bahisle temyiz talebinin reddine dair verilen 06/08/2019 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesinin incelemesine geçilmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle 06/08/2019 tarihli ek kararın kaldırılmasına, ikinci bentte belirtilen nedenlerle temyiz olunan hükmün ONANMASINA, peşin alının temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.02.2019 gününde oy birliği ile karar verildi.