MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın mağdura "Paran var mı"şeklinde soru sorduğu, mağdurun "Param yok" demesi üzerine "Eğer üzerinde para bulursam hem o parayı alır, hem de seni döverim" diyip cebinden çakı bıçağını çıkartarak mağdura gösterdiği, bunun üzerine mağdurun korkarak 2 TL parasının olduğunu söyleyerek sanığa verdiği, sanığın bu miktar ile yetinerek daha fazlası için mağdurun üzerini aramaya kalkışmadığı anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK’nin 150/2.maddesiyle uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Mağdurun evine giderek olayı babasına anlatması üzerine, babası ile birlikte sanığı aramaya başladıkları ve çevrede araştırma yaptıkları sırada sanığı gördükleri, mağdurun babasının sanığı yakaladığı, sanığın ise "2 TL parayı vereyim beni bırakın" dediği ancak mağdurun babasının sanığı karakola götürerek teslim ettiği, sanığın üst aramasında olayda kullanılan bıçak ile mağdurdan aldığı 2 TL paranın bulunarak mağdura verildiğinin anlaşılması karşısında; somut olayda sanığın etkin pişmanlık iradesiyle hareket etmediği gözetilmeden, hakkında 5237 sayılı TCK"nin 168/3. maddesi gereğince 1/2 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayin edilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 31.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.