
Esas No: 2015/2345
Karar No: 2015/7429
Karar Tarihi: 16.04.2015
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/2345 Esas 2015/7429 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma üzerine davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin dışında, davalı vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2)Dava 5510 sayılı Kanunun geçici 7/1’inci maddesi uyarınca uygulama alanı bulan, mülga 506 sayılı Kanunun 79/10 hükmü uyarınca açılmış hizmet tespiti davasıdır. Bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkindir. Bu nedenle özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu çerçevede hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyerek, gerekli araştırmaların re"sen yapılması ve kanıtların toplanması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır.
Dairemizin 02.05.2012 gün ve 2011/2989 – 2012/7690 sayılı bozma ilâmına uyulması sonrası yapılan yargılama sonunda yazılı şekilde hüküm verilmiş ise de bozma gereklerinin tümüyle yerine getirildiği anlaşılmaktadır. Zira anılan bozma ilamımızda 1998/1-2001/1 arasındaki dönemler bakımından irdeleme yapılması gereğine işaret edilmiş ve mahkemece bozmaya uyularak bozmanın gerekleri yerine getirilmiştir.
Eldeki dosyada, mahkemece kabul edilen 1996/3.-1997/3., 2003/1., 2003/2., 2004/1-2005/11. dönemler yönünden verilen karar isabetli ise de, davacının hizmet döküm cetvelindeki davalı işyerinden bildirimlerin bulunduğu 01.01.1998-31.01.2001 tarihleri arasındaki çalışmalar bakımından verilen karar hatalı ve yanılgılı değerlendirme nedeniyle isabetsizdir. Şöyle ki, davacı ile davalı arasında 01.04.2000
tarihli sözleşmede ayda 8 gün çalışacağının kararlaştırılmış olması karşında, davacının hizmet döküm cetvelinde davalı işyerinden 1998 yılında 240 gün, 1999 yılında 350 gün, 2000 yılında 161 gün, 01.01.2001-31.01.2001’e kadar 30 gün bildirimler olması nedeniyle ayda 8 günden fazla çalıştığı, sözleşmenin bu kapsamda fiilen uygulanmadığı bu nedenle 01.01.1998-31.01.2001 dönemi yönünden davanın bildirilen günler haricinde de çalıştığının kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem hâlinde davacıya iadesine, 16.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.