Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/17037 Esas 2012/727 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/17037
Karar No: 2012/727
Karar Tarihi: 16.01.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/17037 Esas 2012/727 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçunu işlediği kabul edilen sanığın kararının temyiz edilmesi sonucu incelenerek, suç saatine dair yeterli delil olmadığı için 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca bir artırım yapılarak hüküm kurulması gerektiğini ve sanığın suçun yanı sıra konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da işlediği belirtilmiştir. Bu suçlar yönünden uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği ve cezaların ayrı ayrı belirlenerek sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceği göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenlerle, kararın bozulması kararlaştırılmıştır.
5237 sayılı TCK'nın 143., 142/1-b., 116/1., 151/1. ve 53/1.(c) maddeleri ile 765 sayılı TCK'nın 493/1 ve 522. maddeleri ilgili olarak detaylı ve açıklayıcı bir şekilde belirtilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/17037 E. , 2012/727 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Dosya kapsamından müştekinin ikametine ne zaman girildiğinin belli olmaması nedeniyle suç saati kuşkuya yer bırakmayacak biçimde saptanmadan 5237 sayılı TCK"nun 143 maddesince artırım yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Yasanın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522 maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b. maddesine uyan hırsızlığın yanı sıra, aynı Yasanın 116/1. ve şikayet bulunduğu için 151/1. maddelerine uyan konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu bu suçlar yönünden CMK"nın 253. ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
3- 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi yönünden sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 16.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi