5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/5486 Esas 2021/3392 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5486
Karar No: 2021/3392
Karar Tarihi: 23.03.2021

5187 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/5486 Esas 2021/3392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edildiği ve incelemelerin yapıldığı belirtilerek, dosyadaki tutanaklar, belgeler ve gerekçeler incelendiğinde başka temyiz sebepleri bulunmadığından dolayı, talebin reddedilmediği ifade edilmiştir. Ancak, Dairemizin 28.09.2020 tarihli kararında belirtilen basit yargılama usulüne dair CMK'nin bir usul hükmü olmadığı, aynı zamanda maddi ceza hukukuna dair bir hüküm olduğu ve bu nedenle Geçici 5/(1)-d. maddesindeki hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalar yönünden kısmının kanuniliğe aykırı olduğu vurgulanmıştır. Bu durumun Sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğundan, hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, kararda suç tarihinin yanlış yazıldığı ve cevap yazısının yayımlanmamış olduğu belirtilerek, kanun maddelerinin uygulanması gerektiğinin altı çizilmiştir. 5187 Sayılı Kanun’un 18/3. maddesine göre üzeltme ve cevap yazısının yayımlanmaması hallinde ayrıca, masraflar yayın sahibi tarafından karşılanmak üzere, bu yazının tirajı yüzbinin üzerinde olan iki gazetede ilân şeklinde yayımlanmasına da karar vermesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Detaylı olarak ise, 5271 sayılı CMK'nin basit yargılama usulü başlıklı 251/3. maddesi ile Geçici 5/(1)-d. maddesi ve 5187 Sayılı Kanun’un 18/3. maddesi anlatılmıştır.

19. Ceza Dairesi 2020/5486 E. , 2021/3392 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Dairemizin 28.09.2020 tarihli 2020/1515 E. 2020/11589 K. sayılı kararında gerekçeleri belirtildiği üzere;
Basit yargılama usulüne dair esasları düzenleyen ve hükümden önce/sonra (24.10.2019 tarihinde) yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı "basit yargılama usulü" başlıklı CMK"nin 251/3. maddesinin sadece bir usul hükmü olmadığı, aynı zamanda maddi ceza hukukuna dair bir hüküm olduğu, bu nedenle basit yargılama usulünün yürürlük tarihini gösteren Geçici 5/(1)-d. maddesinde yazılı "hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalar yönünden" kısmının Anayasa ve uluslararası sözleşme metinlerinde düzenlenen "suç ve cezaların kanuniliği" ve "lehe kanun" ilkelerine aykırı olduğu, Anayasa"ya ve tarafı olduğumuz temel haklara dair uluslararası sözleşmelere (ve özellikle AİHS"ye) aykırı bu durumun Yüksek Yargıtay tarafından dikkate alınması gerektiği anlaşılmakla,
Mahkemece sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki "basit yargılama usulünün" uygulanma şartları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi mecburiyeti,
2- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16/01/2016 yerine 29/12/2015 olarak gösterilmesi,
3- 5187 Sayılı Kanun’un 18/3. maddesine göre üzeltme ve cevap yazısının yayımlanmaması hallinde ayrıca, masraflar yayın sahibi tarafından karşılanmak üzere, bu yazının tirajı yüzbinin üzerinde olan iki gazetede ilân şeklinde yayımlanmasına da karar vermesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 23/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.