Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/896 Esas 2020/4938 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/896
Karar No: 2020/4938
Karar Tarihi: 24.09.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/896 Esas 2020/4938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi'nin 2018/896 E. ve 2020/4938 K. sayılı kararında, resmi belgede sahtecilik suçu ile suçlanan sanığın, noter vekili olarak görev yaptığı tarihlerde görevi ile bağlantılı sahtecilik fiillerinde bulunduğu ve kamu görevlisi olarak TCK'nin 204/2 ve 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği belirtilmiş. Ancak, sanığın suç vasfında yanılgıya düşülerek, sadece 204/1. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmesi sebebiyle kararın bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı dikkate alınması gerektiği de vurgulanmıştır. Kararın kanun maddeleri ise şu şekildedir: 1512 sayılı Noterlik Kanunu'nun 151. maddesi, TCK'nin 204/1, 204/2 ve 43. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/896 E. , 2020/4938 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Şikayetçi ... vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde:
Davadan ve duruşma gününden usulüne uygun biçimde haberdar edilmesine rağmen duruşmaya katılmayan ve CMK"nin 237. maddesine uygun biçimde talepte bulunup katılan sıfatını almayan şikayetçi kurum adına vekilinin temyiz hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafinin diğer temyiz talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1-Suç tarihlerinde noter vekili olarak görev yapan sanığın, sübuta eren sahtecilik fiillerinin görevi ile bağlantılı olması nedeniyle 1512 sayılı Noterlik Kanunu"nun 151. maddesi gereğince kamu görevlisi olarak kabul edilerek, TCK"nin 204/2 ve 43. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle 204/1. maddesi uyarınca resmi belgede sahtecilik suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sonuç ceza itibariyle kazanılmış hakkın korunmasına, 24.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.